Jeg forstår at din far er bekymret

Jeg forstår at din far er bekymret for hvordan jeg vil se på hvordan han og dere lever. Men han har ingen grunn til å være bekymret. Jeg vet jo at dere ikke er rike og forsøker å gjøre det beste ut av det lille dere har.

Jeg vil ikke hate eller mislike ham eller noen av dine for at dere lever i fattigdom (i forhold til hvordan man lever i Norge).

Det viktigste er at mennesker er god i sine hjerter og tanker.

Men jeg forstår hans følelser for dette veldig godt. Det er fordi min mor var enslig forsørger for meg når jeg var liten og hun var etter norsk standard fattig. Og det var enkelte ganger jeg også hadde den samme følelsen når vi fikk besøk, der jeg følte skam for at vi var fattige og ikke hadde det så fint som andre som hadde det mye bedre økonomisk enn min mor.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผมเข้าใจว่าคุณพ่อของคุณเป็นห่วงเกี่ยวกับวิธีการที่ฉันจะมองไปที่วิธีการที่เขาและคุณมีชีวิตอยู่ แต่เขาก็มีเหตุผลที่จะต้องกังวลไม่มี ฉันรู้ว่าคุณจะไม่รวยและมุ่งมั่นที่จะทำให้ดีที่สุดออกมาจากสิ่งเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่คุณมี. ฉันไม่ได้เกลียดหรือไม่ชอบเขาหรือใด ๆ ของคำสั่งของคุณที่คุณอาศัยอยู่ในความยากจน (เมื่อเทียบกับวิธีการที่จะอาศัยอยู่ในนอร์เวย์). มัน สิ่งที่สำคัญคือการที่ผู้คนมีความดีอยู่ในหัวใจและความคิดของพวกเขา. แต่ผมเข้าใจความรู้สึกของเขานี้เป็นอย่างดี นั่นเป็นเพราะแม่ของฉันเป็นผู้ปกครองคนเดียวสำหรับฉันเมื่อฉันได้เพียงเล็กน้อยและเธอก็หลังจากนอร์เวย์มาตรฐานยากจน แต่มีบางครั้งที่ผมยังมีความรู้สึกเดียวกันเมื่อเราได้เข้าชมที่ผมรู้สึกละอายที่เรายากจนและมีมันไม่ดีเท่าคนอื่น ๆ ที่มีมากดีกว่าทางการเงินกว่าแม่ของฉัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผมเข้าใจว่าพ่อของคุณมีความกังวลในเรื่องได้อย่างไรผมต้องการดูว่าเขาและคุณมักจะอยู่ แต่เขาก็ยังไม่มีเหตุผลที่จะต้องกังวลเกี่ยวกับ ฉันรู้ว่าคุณจะไม่ได้ร่ำรวยและกำลังพยายามที่จะทำให้ดีที่สุดออกมาจากตัวเล็กที่คุณมี

ผมจะไม่ได้เกลียดหรือไม่ชอบหรือของของคุณที่คุณกำลังอยู่ในความยากจน(ในความสัมพันธ์กับการใช้ชีวิตในประเทศนอร์เวย์).

สิ่งที่สำคัญที่สุดคือคนที่ดีในหัวใจของพวกเขาและความคิด.

แต่ผมเข้าใจความรู้สึกของเขาเป็นอย่างดีสำหรับโรงแรมแห่งนี้เป็นอย่างมาก ก็เป็นเพราะแม่ของฉันอยู่ตามลำพังคนๆนั้นให้ฉันเมื่อฉันเป็นเพียงเล็กน้อยและเธอก็หลังจากนอร์เวย์มาตรฐานผู้น่าสงสาร และมีบางครั้งผมยังมีความรู้สึกเหมือนกันเมื่อเราอยู่เที่ยวชมที่ผมรู้สึกละอายที่เราเป็นคนยากจนและไม่สวยงามจึงเป็นผู้มีมากกว่าที่ทางเศรษฐกิจมากกว่าแม่ของฉัน